Nieznaczna poprawa zdolności przestrzennych i inteligencji ogólnej wywołana słuchaniem utworów muzyki barokowej i klasycznej, zwłaszcza Wolfganga Amadeusza Mozarta. Efekt jest znikomo mały, daje poprawę współczynnika inteligencji niższą niż 2 punkty i krótkotrwały, po najwyżej godzinie spada do zera.

Znaczenie efektu Mozarta często jest przeceniane w świadomości społecznej, zwłaszcza wpływ na rozwój inteligencji u niemowląt, który nie został potwierdzony badaniami. Muzyka klasyczna może powodować krótkotrwałe pobudzenie wzmagając czujność, co prawdopodobnie wpływa na poprawę wyników w zadaniach wymagających wysiłku umysłowego, jednakże w podobny sposób działa wiele innych prozaicznych środków.

Niektóre utwory muzyczne, zwłaszcza zawierające dużo fraz largo utwory barokowe, sprzyjają obniżeniu tętna i wejściu w stan relaksacji, w którym poprawiają się niektóre możliwości pamięci. Również w tym kontekście można mówić o efekcie Mozarta, jednak podobnie ten stan jest krótkotrwały i relatywnie niewielki.